Jack Kooistra (Zwaagwesteinde, 1930) was tien toen de oorlog uitbrak. Hij raakte diep onder de indruk. De doden van de oorlog zouden hem een leven lang achtervolgen. Met niet aflatende speurzin en met hulp van velen bracht hij bijzonderheden en tot nu toe onbekende details rond oorlogsslachtoffers aan het licht en verzamelde dit allemaal op kaartjes.

 

Bekend werd hij door het opsporen en ontmaskeren van nazibeulen, die hun straf hadden ontlopen. 'De Friese Wiesenthal' wordt hij ook wel genoemd.

 

De circa 180.000 naamkaartjes die Jack Kooistra sinds de oorlogsjaren verzamelde, hebben nu onderdak gekregen in het Museum Militair Mobiel Depot 40-45.

 

Kooistra maakte er zijn levenswerk van om alle gesneuvelde, gefusilleerde, geliquideerde of anderszins in de jaren 1940-1945 omgekomen Nederlanders te boekstaven. Elke persoon heeft een handgeschreven kaartje met personalia, soms aangevuld met enkele details, gekregen. Kooistra doet al ruim 75 jaar op vrijwillige basis onderzoek en heeft zo aan talloze Nederlandse families duidelijkheid kunnen verschaffen over de lotgevallen van hun overleden verwanten.

 

Het archief telt zo’n dertien meter aan kaartjes. In de loop der jaren publiceerde Kooistra verschillende boeken waarin de overledenen een plek in de geschiedenisliteratuur kregen, zoals Een laatste saluut, Strijders, onderdrukkers en bevrijders en Recht op wraak. Ook gesneuvelden in Nederlands-Indië boekstaafde Kooistra, zelf Indië-veteraan.

 

Levenswerk

Afgelopen jaren stuitte hij ook op meer dan honderd oud-SS’ers die een zorgeloos bestaan onder de radar dachten te hebben, onder wie Jacob Luitjens en Herbertus Bikker. Kooistra noemt deze ‘nazi-jacht’ altijd bijvangst van zijn eigenlijke werk. ,,Ik doe alles voor de nabestaanden.” In 2016 ontving hij voor zijn levenswerk de Zilveren Anjer van het Prins Bernhard Cultuurfonds uit handen van prinses Beatrix.

 

Zijn typemachine en zijn onderscheidingen, bevinden zich al enige tijd in het museum.